Астаналықтар алғашқы көмек көрсету курсынан өтті

«Ақ Жүрек» қоғамдық қорына қарасты тренинг-орталықта алғашқы көмек көрсету бойынша курстар жүреді, деп хабарлайды Астана қаласы әкімдігінің ресми сайты.


Статистика бойынша адамның жүрегі тоқтап қалған соң алғашқы екі минутта көмек көрсету өте маңызды. Егер көмек осы алғашқы екі минутта берілсе адамның өмір сүру кепілдігі  70 %-ға дейін артады. Бірақ, адамдардың  90 %-ы көмек беру керек кезде сасқалақтап өздері не істерлерін білмей қалады. Осы себепті де «Ақ Жүрек» қоғамдық қорында шұғыл медициналық көмек көрсету курсы ашылған.


«Біз тек дефибрилляторды қалай қолдану керектігін айтып қана қоймаймыз, біз адамның жүрегі ауырған кезде мысалы, инфаркт, инсульт немесе эпилепсия бола қалған жағдай қандай ем-шара қолдану керектігін оқытамыз. Ең бастысы сасып қалмай алғашқы екі минутта көмек көрсету», дейді «Ақ Жүрек» қоғамдық қорының директоры.


Бұл бағытта студенттерге ден қойылуда. Қор жоспарында Астанадағы колледж және ЖОО-ның 150 мың студентін оқыту. Оларға осы орталықтың мамандары  курстар өткізетін болады.  


«Біз тек дефибрилляторды қалай қолдануды ғана емес жүрегі ауырып отырған жанды көргенде қандай әрекеттер жасау керектігін айтамыз. Біз бірінші кезекте жастарды курстан өткізгіміз келеді, қазір қалада 150 мың студент бар. Олардың барлығын оқытуға тырысамыз, болашақта олар өздерінің туған-туыстарын үйрететін болады»,  — дейді Р. Масхутов.


Сонымен қатар, алғашқы көмек беру курсында оқимын деген кез-келген адам оқи алады. Ол үшін 8 701 801 5555нөмері арқылы тренинг-орталыққа хабарласу керек. Орталық ашылғаннан бері нұсқаушылар 500-ден астам адамды оқытып үйреткен.


ҮЗДІК 10 "ЖЕГЕН ЖӘРДЕМ". Өліп болмайтын өтірік амалдар хит-парады

Сыбайлас қамқорлық: ҮЗДІК 10 ЖЕГЕН ЖӘРДЕМ. Өліп болмайтын өтірік амалдар хит-парады

— Олар не істеуші еді маған? Көп болса укол салар… Әйтпесе, алып кетер...

«Тамақтан ұшындым» деп қысылып жатқан құрбымнан неге жедел жәрдемге хабарласпағанын сұрағанымда алған жауабымның сиқы осы еді.
Рас, еліміздің науқастарға жедел көмек көрсету жылдамдығы мен сапасы кейде сан соқтырып, бармағыңды шайнатады. Оған жақсылы-жаман сан себептер бар. Дегенмен, жеке өз жауапкершілігіміз қайда?!
Айталық, ол жай улану емес — «сальмонеллез» не бір вирустық жұқпалы ауру болса ше?! Алып кетсе, дәрігерлер аурудың себебін анықтауға тырысып, жазылғанша оқшаулар ма еді?!
Бірақ, жо-о-оқ. Біз дәрігерге сенбейміз. Одан да жағдайды әбден асқындырып, алтын уақытты өлтіріп, бәрібір сол «жәмән» дәрігердің алдына барғанды артық көреміз…
Ал оған дейін не істейміз?
Әрі қарай